Thursday, September 30, 2010

"සුවඳ සමන්" 2


හ්ම්ම්ම්! මතකනෙ සුවඳ සමන්.(වීතරාගී: "සුවඳ සමන්")අමාගෙ ප්‍රේම පුරාණෙ ඔටුණු පලඳින්න ඔන්න මෙන්න කියල ඉඳල මග හැරුණු "ප්‍රේම කුමාර්".කතාව නැවතුනේ සුවඳ සමන්ගෙ ජංගමයාගෙ අංකෙ මිතුරියගෙ අතට යාමත් එක්කනෙ.මිතුරිය කටකාර,දඟකාර හැඩකාර තරුණියක්.(අමා වගේ )
.කාලෙත් එක්ක යෝධයගෙ "මහා"ප්‍රේමාන්විත හැල හැප්පිලි එක්ක අමාට දු.ක ගැන අමතකම වෙලා යනවා සුවඳ සමන්ගෙ.
හදිස්සියෙ සුවඳ සමන් අමාලගෙ ගෙදර එන්නෙ ඔය අතරෙ.අමා ඉන්නෙ පැටලිලි ගොඩක.යෝධයා අමාගෙ අප්පච්චිටත් වඩා දරුණු විදිහට "යෝධ පරිපාලනයක්"ගෙනියද්දි නිදහසේ හැදුණු අමා විඳවන කාලෙක.අමාල තාමත් ඉන්නෙ කුලී ගෙදරක කියල සුවඳ සමන් දැන ගන්නෙත් ඔය ගමනෙන්.වෙනසක් නොපෙන්ව ඉන්න සුවඳ සමන් උත්සහ කරනව.මහා ප්‍රේමයක් විඳින බව පෙන්නනයි අමාගෙ වෑයම.ඒත් උවමනා වෙන්නෙ නෑ.සුවඳ සමන් වෙනස් වෙන්නෙ අමාගෙ ප්‍රේමෙ ගැන නොදැනමයි.සුවඳ සමන් යන්නෙ එද්දි ගෙනපු හිත අමාගෙ ගෙදර ළඟ කුණු කාණුවෙ දාල වග අමා තේරුම් ගන්නෙ කාලෙකට පස්සෙ.

අමාගෙ අර ප්‍රාණසම මිතුරිය සහ සුවඳ සමන් දෙන්නම අමාගෙන් නොහිතුව වේගෙන් දුරස් වෙන්න පටන් ගන්නව.අමා කාරණාව අනුමාන කලත් නොහිතූ ඉක්මණට ප්‍රත්‍යක්ෂ වෙන්නෙ සුවඳ සමන් පිට පාරෙන් මිතුරියගෙ ගෙදරට යන්න එන්න පටන් ගත්තට පස්සෙ.
(අපොයි!මේක මල්පත්තරයක සුවඳ කතාවක් වේගන එනෝ කියල එහෙම දෝස් මුරේ පටන් ගන්න එපා.සුවඳ සමන් කියල නම දැම්මෙ ඕන්න ඔය කාරණාව නිසාමයි ;) )
ඊට පස්සෙ කතාව හරිම සරලයි සුගමයි පැහැදිලියි.අමාට මිතුරා සහ ප්‍රේම කුමාර් දෙන්නම අහිමි වෙනවා.අමා යෝධයාගෙ කතාව තිර පිටපතක් කරලා ජීවිත සිනමාවට නඟනවා.යෝධයත් එක්ක විවාහ ගිවිස ගන්නවා.

එච්චරයි.
එච්චරෝමයි!

Monday, September 20, 2010

අරණ

පහන් දොර මුල හිඳන්
පෙති දෙපෙති දිග හරින
ඉරට මේ කඳුළු කැට පේනවා
අඳුර අර දුර දුවන
මතක හීතල රැගෙන
නව දිනක් ගෙනාවෙමි 'හිතනවා

අත මායිමෙම වුණත්
හිත මායිමට නො එන
තව දහක් " දිය කඳුළු "තියෙනවා
හිතේ ගිණියම වෙතත්
නිවන මග පෙනි පෙනිත්
කඳුළකට හද අරණ දැවෙනවා