ලදල්ල

නරකම කාල වල ලැබෙන "හොඳම" හිතවතුන් කාලෙ තවත් නරක් වෙද්දි දුරස් කරන්නට වීම කොයි තරම් නරකද?මම ධර්මය ටිකක් විතර දන්නවා.අඩුම ගානෙ දන්නවා කියල හිතාගෙන ඉන්නවා.මම මැතකදි පිලිවෙලකට ඉගෙන ගෙන තියෙනවා.ධර්මය දත් තැන් වලින් ඉගෙන ගෙන තියෙනවා.

ප්‍රියතම කියන කොටසට අයිති වස්තු,ජීවිත,චරිත මේ ඕන දෙයක් වෙනස් වෙනවා කියලා දන්නවා.නිරන්තර වෙනස් වීම.

මඳ සුළං.
සුළි සුළං.
කුණාටු.

නැවත
මඳ සුළං


නැතත් ඒ පිළිබඳ අපේ සිතිවිලිත් කාලෙත් එක්ක වෙනස් විදිහට වැඩ කරන්න පුලුවන් කියලා දන්නවා.අත්දැකීමෙන් ම දන්නවා.

ධර්මය ඉගෙන ගත් තැන් වලට ම ඒවා යොදවන්න බැරි නියමයක් ධර්මයේ තියෙනවද?

ප්‍රසන්න වස්තූන් අප්‍රසන්නව දකින්න පහසු මඟක් තියෙනවද?

ගස් තියෙද්දි,මල් පිපුණු ගස් තියෙද්දි මුල් උදුරා දාන්න ක්‍රමවේදයක් දන්නවද?

පිළිතුරක් ඇති කියලා අනුමාන කරනවා ඔබ ළඟ.එහෙම අනුමානවත් කරන්න පුලුවන් කෙනෙක්ට ඉන්නෙ ඔබ විතරයි.ඒත් කොයි තරම් සාධාරණද?අනුන්ගේ ප්‍රශන්වලටම පිලිතුරු සෙවීම වෙනුවෙන් තවත් "අනුන්" කෙනෙක් කැප කරවීම.මගේ නිධානය ගන්න ඔබව බිලිදීම.ඇමක්?ඔබවම ?ඔබ කොයි තරම් හොඳද?නිර්වින්දිත ප්‍රතිමාව.දසතින් පිදුම් ලබන.

පරාගනය විය යුතුමද?උවමනාව මලට ම ද? සොබා දහමටද?ඵල පතන අපටද?වඳ පීදුණු ගස් පලක් ඇත්තේම නැද්ද?
එතකොට ජෛව විවිධත්වය?
පරිණාමය?

ප්‍රශ්ණ පමණයි.පිළිතුරක් ඇහැට දැක්ක කාලයක් මතක නැහැ.

මගේ දොස් නොදැක අනිකාගේ ගුණ කොහොම දකින්නද ?මම එක ම එක පුරුකක් පමණයි.තාල වර්ගයේ ගසක මුදුන් දලුව.මෝරා වේලී ගිහින් , වේලී ගිහින් ඉඩ දී ඉවත් විය යුතු.අලුත් දලුවකට ගුණ පන පෙන්වන්නට .දෙකෙහිම ඉරණම සමාන වග පුන පුනා පවසන ඔබ.විශේෂ පත්‍ර ව්‍යුහයක් පතන මම.විකෘතියක් වුවත් කම් නැති.උද්දච්ච .අහිංසක .එකට පැවතිය නොහැකි ගුණ එකට පවතින කලාතුරකින් බිහිවන වර්ගයේ.විස්වාස කල නොහැකි තරමේ අහම්බය.

සුවපත් වීම.ඔබ පෙනෙන නොපෙනෙන දුරක.අහුලා ගන්න පහත් වන මම.නැවතත් නිර්වින්දිත ඔබ.

පලා යන්නට සැරසෙමින් පලා නොයා තැවෙන අසාමාන්‍ය ලදල්ල.
මම මම මම ...............................................................