මම ඉන්නේ සිහින දකිමින්මයි.නිරන්තරව පියවෙන - විවර වන දෙනෙතින්.ඇරෙන වැහෙන ඇස්වලින්,අඳුරට හුරුවීම මම කාලයක් තිස්සේ භාවනාවක් වගේ ප්‍රගුණ කල දෙයක්.මේ වෙද්දි මම එහි ප්‍රතිඵල භුක්ති විඳිමිනුයි ඉන්නෙ,ඔබ දකින තාක් මම හිටියේ ඒ අඳුරෙම ඈත කොනක.දැකීම,ඇසීම,දැනීම එකමත සමපාත කරන්න පුලුවන්.සූක්ෂම විදිහට.කලින් සඳහන් කල පරිචය ලබාගත් අයට ඒ කාර්යය වඩාත් පහසුයි.පලමුව ඇසීම.රැහැන් හරහා පොදු දුරකතන කුටියක සිට ජංගමයා වෙත.අඳෝනාවකට සමාන ස්වරයකින්.හදවතේ තත් කම්පනය කල නොහැකි පරාසයකින්.කාරුණික ප්‍රතික්ෂේපයක් වගේ.කාරණාව මොකක් වුණත්සම්බන්දතාවයයි වැදගත්.ඉන් පස්සෙ වුණු දේ එකක් නැර ලියා තැබීම යම් තාක් දුරට අසීරු වෙන්නෙ මතු ආරක්ෂාව පිණිස පමණක්ම නෙවෙයි.වචන වලට හැඟීම් ගොනු කිරීමේදී මම දක්වන දුර්වලකමත් නිසාමයි.
වසර පහක් හයක් තුල සිදුවිය යුතු, ඇති විය යුතු බැඳීමක් ඇතිවීමට ඒ ආරම්භය හොඳටම සැහෙනවා.ප්‍රේමය වගේ අර්ථකතනයක් හෝ අනුරාගයට සමාන කිසිවකින් මේ හැඟීම අලංකාර කිරීමට ඉඩක් නොලබා පසු වීම සුවිශේෂයි.ලැබුණා නම් එකමෙ
ක අවස්ථාවක් පමණයි.ඔබේ දැඩි වීර්යය තුල සහ නොසලකිල්ල යැයි විටෙක වේදනා උපදවන හැසිරීම නිසාම අවම හානියක් සහිතව ආරක්ෂා කරගත් හැඟීම් ගොන්නක්.කොතෙක් කලකට මේ සිතිවිලි මේ අයුරින්ම පවත්වාගන්න හැකි වේවිද.?පිළිතුරු නොලැබෙන තාක් සතුට රැඳී පවතීවි.නොනවතින වග දැන දැනම නවතින්න කියන්න පුලුවන් කමක් නැහැ.නවතින්න හැකිවේවි යැයි විස්වාසයෙන් කියන්නත් බැහැ.සඳක් හෝ කවියකට සමාන කිරීමෙන් අපහාසයක් කරන්න අසීරුයි.පොතක් වගේ කිව්වත් විෂයකට සීමා වෙන්න පුළුවන්.ආලෝකය!සම්පූර්ණයෙන්ම කියන්නත් බැහැ.
"අඩ අඳුර"
ඒකයි සුදුසුම.මන්දස්මිතය වගේ.
සිනාසෙමින් හෝ නොවෙමින්!
පහන් දැල්වෙමින් හෝ නොමැතිව.!
